Dem Knell sine Brell

De Buer Knell kann moake wat he well,
He kann nuscht kicke ohne Brell.
Drom nemmt he uck dem ganzen Dach metunger
Dat Glotzjeställ von sine Näs' nich runger.
Doch oawends, wenn he schloape jeiht,
Värsichtig he se opp'm Waschdesch deid.
He denkt bie sich: "Det Nachts doar bruck eck keene,
Em Diestre es joa sowieso nuscht nich to sehne.
On äwerhaupts, em Droom kann se vom Dassel rutsche
On - wuppdich! - ungere't Todeck flutsche.
On wenn et doar dat Onjleck well,
On eener licht nich so ganz stell,
Doar hefft man pletzlich - sowat kann doch senne -,
Poar Glasspletter em Hingre benne!"
Dat is de Grund, woarum de Buer Knell
Tom Schloape nemmt vom Dassel sine Brell! - -
On morjens rubbelt Knell ganz fex
De Jläser blank on sine Bex.
Wascht sich de Ooge, kämmt dem Kopp,
On sett de Brell sich wedder opp.
Dat moakt de Knell ganz opp een Hoar
Met sine Brell nu all acht Joahr.
On wiel he es sehr värsichtich em Läwe,
Send beide Jläser emmer ganz jebläwe. - -
Een Meddach nu - de Diewel kann bloß schuld dran senn' -
Schorrd ehm de Brell doch en de Schwiens-Tunk' renn.
He schempt vleicht los met knurrje Schnuut,
Dann oawer angelt he dat Beestkrät ut dem Täller rut.
Met eent' meend he to sine Fruu:
"Dat steckske Fleesch, dat es man sehre kleenke, du!"
Se oawer sajt: "Nu si bloß stell,
Di schient dat doch bloß kleener ohne Brell!"
"Kick eener an", denkt he, "dat hoad eck ganz verjäte,
Doch mott eck, weil to kleen mi alles schient, von nu an DOPPELT äte!"
Dat es denn auch de Grund, woarom de Buer Knell
Tom Äte emmer nemmt jetz runger sine Brell!