Aus dem Danziger Heimatkalender 1925

De Hagebotte


Em Winter, wenn der Schnee sin Dunendeck
Op't Warder legt,
So dat jedwider Pahl, jedwide Weed
'ne Schneehuw drägt,
Denn ligt wie dod dat Land,
Blot dat vom Grawenrand
Dat oppbletzt glöhgendrot en Dorrn, en Is on Schnee

Dat kömmt vom Rosebosch. Tor Soamerstid,
As he so grön
Noch stunn in siner vollsten Blomenpracht,
Wie lät em schön!
Doch as de Stormwind käm,
De Ros' ehr Bläder nähm,
Drog Hagebott' de Bosch en Doorn, en Is on Schnee

Dem Bosch glickt onser Hart, denn es uck längst
Sin Blöhgtid om,
Se bringt em Frucht, de lange Winter es
Nich trurig d'rom!
Wie Habebotte rot,
So glöhgt em Awendrot
Erinn'rung opp, trotz Doorn, on Is on Schnee!