Mien Jung´
Woor es de Tiet,als eck noch spääld´
am greene Wiesselstrand,
als mi noch feehrd´doorch Foahr on Noot
de Grootke an de Hand!
On waenn se ähren leewen Oarm
omm miene Schuller schlung,
daenn säd´se zärtlich,leis too mi
manch leewet Mol: "Mien Jung´!"
Dit Woort,dat soo beglecke kunn,
dat so väl Leew´enthält,
dat bleef bi mi,woor´k ging on stund,
uck als eck mußt en´t Feld.
On als eck lach enn Draek on Bloot
met tweigeschotner Lung´,
donn weer´t als waenn de Grootke reep
vonn wiets voll Angst: "Mien Jung´!"
Ut disem Woort spraekt Jugendtiet
on Freid´on Läwesloost,
spraekt alles,wat mi heilig es,
on schlaept enn deepster Brost.
It klingt als wie e Jugendleed,
voll von Erinnerung!
Eck droag´it wie e Talisman,
dat leewe Woort "Mien Jung´!"
Von Otto Dirschauer
__________________________
Gruss von Rudi